قواعد درس « في السّوقِ» و معنی:

فعل :

فعل کلمه ای است که بر انجام کار یا روی دادن حالتی در زمان معیّن توسط شخصی دلالت میکند. فعلها از نظر زمان به سه حالت تقسیم می شوند:

-1 ماضی (گذشته)

-2 مضارع (حال)

-3 مستقبل (آینده)

که در پایه هفتم از درس پنجم تا پایان درس نهم با فعل ماضی آشنا خواهید شد.

قابل ذکر است دانستن ساختار فعل به عنوان کلمه ای مهم ، اهمیّت فراوانی دارد و یادگیری های آینده شما به تسلّط شما در افعال عربی بستگی

دارد. بنابراین در فراگیری و تسلّط بر ساختار فعل های عربی دقّت و کوشش لازم را داشته باشید.

فعل ماضی:

فعلی است که بر زمان گذشته دلالت کند و انجام آن پایان پذیرفته باشد ، که در زبان عربی 14 حالت شخص متفاوت دارد که هر کدام از نظر جنس

(مذکر و مؤنث بودن) و تعداد (مفرد ، مثنی ، جمع) با هم متفاوت هستند.

نکات مهم برای یادگیری ساخت فعل ماضی

ساخت فعل ماضی :

ریشه ی فعل + علامت مخصوص فعل یا همان شناسه ی فعل

 فعل اول شخص مفرد (مُتِکلِّم وَحدِه) 

فعلی که انجام کار را به خود گوینده نسبت می دهد. این فعل برای مذکر و مؤنث یکسان است و علامت فعل (تُ) می باشد که به آخر ریشه ی

فعل اضافه می شود

أنا فَعَلتُ : من انجام دادم.

 فعل دوم شخص مفرد (مُخاطَب) 

فعلی که برای صحبت با یک شخص حاضر و نسبت دادن کاری یا حالتی به او به کار می رود. علامت مخصوص این فعل برای مفرد مذکر (تَ) و برای

مفرد مؤنث (تِ) می باشد که به آخرریشه ی فعل اضافه می شود.

در این فعل باید دقت کنیم که علامت فعل با حرف آخر ضمیرشان یکسان است.

أنتَ فعَلتَ :

(تو انجام دادی مذکر)

أنتِ فَعَلتِ :

(تو انجام دادی مؤنث)

حرف مشترک آخر ضمیر و فعل (تَ) و (تِ) می باشد.